POLIELEKTROLIT CO TO JEST, JAK DZIAŁAJĄ POLIMERY

Wyjaśnienie pojęć polielektrolit, flokulant, flokulacja, wymaga zapoznania się z podstawowymi informacjami.

polielektrolit do oczyszczania ścieków i odwadniania osadów ściekowych
Polielektrolit, zasada działania flokulantów, widoczny osad górny i osad dolny

Polielektrolity to związki pochodzenia organicznego lub syntetycznego. Ich cenną właściwością jest zdolność do wspomagania agregacji cząstek, bezpośrednio zwiększająca wydajność ich sedymentacji [2]. Związki polimerowe mogą mieć wiele zastosowań. W zależności od ich charakteru wyróżniamy polielektrolity anionowe, polielektrolity kationowe i poliamfolity natomiast ze względu na pochodzenie możemy podzielić na naturalne, syntetyczne oraz naturalne modyfikowane [1].

Przyglądając się budowie molekularnej, flokulanty polimerowe zbudowane są z długich łańcuchów obdarzonych ładunkami elektrycznymi. Struktura łańcuchowa o charakterze jonowym pozwala oddziaływać elektrostatycznie z innymi cząstkami. Jeśli w pobliżu łańcucha polielektrolitu znajdzie się inna cząstka z ładunkami o przeciwnym znaku na swojej powierzchni, może dość do zmiany kształtu łańcucha flokulantu, co w konsekwencji daje powstanie obserwowalnych gołym okiem kłaczków. Na wydajność flokulacji może wpływać zasolenie i twardość ścieków. Ważne jest więc uważne monitorowanie pH surowego ścieku  oraz jego korekcja w przypadku odchyłek od założonych parametrów[3]. Do przeprowadzania korekty wykorzystywane są zasady i kwasy podawane przez pompy połączone ze zbiornikami w zespół nazywany stacją dozowania. Należy pamiętać, że nie tylko właściwości ścieków i korekta pH wpływają na proces kondycjonowanie osadów polimerem. Przekroczona dawka podawanego polielektrolitu może spowodować spadek wydajności procesu, i zależność ta jest podawana jako charakterystyczna dla procesu flokulacji przy użyciu polimerów[4]. Do istotnych czynników należy również zaliczyć stopień uwodnienia osadów, jednak nie można jednoznacznie utworzyć reguły w zależności od dawkowania, ponieważ większość z parametrów kondycjonowania osadów ściekowych, ustala się w drodze doświadczeń potwierdzających wstępne obserwacje.

Pozytywne argumenty potwierdzające słuszność stosowanie polielektrolitów w procesach oczyszczania ścieków przemysłowych to przede wszystkim: zmniejszenie uwodnienia osadów, wspomaganie odwadniania osadów na prasach, zwiększenie przeźroczystości roztworu ściekowego przez zmniejszenie ilości zawiesin. Dobre wyniki przy współpracy z koagulantami żelazowymi, oraz możliwość korekcji pH podczas procesu technologicznego.[6]

      Optymalne dobranie polimeru do odwadniania osadów ściekowych wymaga szczegółowej analizy skuteczności działania preparatu oraz jego ceny, co oczywiście nie oznacza że im niższy koszty kilograma preparatu tym lepiej. Warto też zwrócić uwagę na jakość odcieku z pracy osadów.  Mętny roztwór lub zawiesina w odcieku może świadczyć o nieprawidłowej pracy polielektrolitu, pasy. Dobrą praktyką jest również sprawdzenie ilości fosforu w odcieku, świadczące o jakości i sile wiązania przez flokulant. Nie bez znaczenia jest sprawdzenie na prasie osadów jak formuje się tzw. placek, oraz jego uwodnienie i zdolność do oddzielania się od urządzenia. Na powyższe może mieć wpływ:  podatność na roztwarzanie polielektrolitu oraz utrzymanie skuteczności wiązania w przypadku zmian ilości suchej masy w ściekach [5].

Zapraszamy do zadawania pyta dotyczących oczyszczania ścieków przemysłowych i odwadniania osadów ściekowych

kontakt@polielektrolity.pl

Więcej informacji o procesie oczyszczania ścieków przez Flotatory PRZEJDŹ

Bibliografia :

        [1] Jadwiga OSTROWSKA-CZUBENKO, WIĄZANIE PRZECIWJONÓW W ROZTWORACH  POLIELEKTROLITÓW SYNTETYCZNYCH I NATURALNYCH, MEMBRANY  TEORIA I PRAKTYKA ZESZYT III, WYKŁADY MONOGRAFICZNE I SPECJALISTYCZNE TORUŃ 2009.

        [2]dr hab. inż. Andrzej Łuszczkiewicz,  FLOKULACJA ZAWIESIN MINERALNYCH

        [3] F. Meinck, H. Stooff, H. Kohlschutter, Ścieki przemysłowe Warszawa 1975.

        [4] Barbara Juraszka, Aleksandra Sumara, Badania efektu odwadniania osadów pokoagulacyjnych w procesie sedymentacji odśrodkowej z zastosowaniem flokulantu kationowego Flopam DW 2160, ŚRODKOWO-POMORSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE OCHRONY ŚRODOWISKA, Rocznik Ochrona Środowiska,  Tom 15, Rok 2003.

        [5]Poradnik Eksploatatora oczyszczalni Ścieków, Zbysław Dymaczewski, Jan A. Oleszkiewicz, Marek m. Sozański, Poznań 1997.

        [6]Tomasz Jagoszewski, Maria Świderska-Bróz, Wpływ polielektrolitów na zagęszczanie grawitacyjne osadów pokoagulacyjnych, Ochrona środowiska 1(76) 2000 r.